de verf bladderde eraf.........
maar er hing wel een vriendelijk "welcome" boven de deur...................
Het leek een beetje op een strandhuisje, zo met al die schelpjes , het zwembandje en dat visnet!
Gelukkig was er iemand die de waarde van het huisje zag. Er werd druk gepoetst, er werd van alles naar binnen gebracht en een leuk, lief nestje werd gebouwd. En na een poosje.......... hoorden we de bewoners piepen................... Pa en/of ma vlogen af en aan om hun kroost van eten te voorzien
Op een dag ging het piepen over in tsjilpen en toen kwam de dag dat wij, de huisbazen, een glimp opvingen van de nieuwe bewoners.....
Wat waren ze trots, de vogelouders.
En toen, een dag nadat deze foto's werden gemaakt, hoorde ik een getsjilp van jewelste. Ik keek naar buiten en was net op tijd om te zien hoe één van de jonge vogels uitvloog, begeleid door een trots getsjilp van pa en/of ma. Pa en ma vlogen die dag nog een paar keer op en neer met eten voor de achterblijver. Een poosje later vloog ook dit jong uit.
En dat alles gebeurde, op ooghoogte, pal naast onze voordeur.
Het huisje staat nu weer leeg........... te wachten op de volgende huurder. Zouden we het een likje verf moeten geven of zou het zo ook wel voldoen. We wachten af!
