Alles telt uitdaging

Op de valreep vandaag de uitdaging gemaakt van Alles telt (zie link rechts).

Dit vrolijke elandje stond in de kerstperiode bij onze voordeur.

Gebruikt papier: 2 vellen Fruitcake van Basic Grey, een diaraampje beplakt met hetzelfde papier (maar dan de achterkant), 2 kleuren cardstock en wat bloemetjes en lintjes. Het randje was een ***werk, gebruik gemaakt van een sterrenponsje en een lijntje getrokken met een zilverkleurige gelpen.

Wat ik zo leuk vind van de uitdagingen op de diverse sites is dat je soms "gedwongen" wordt dingen te gebruiken die je normaal niet zo snel zult pakken.

Diaraampjes...... da's al heeeel lang geleden, dat ik die heb gebruikt.

Morgen staat de nieuwe uitdaging online...

Typeles

R. zit op typeles. Computertypeles.

Dat wordt hier in de gemeente aangeboden aan de kinderen van de groepen 7 en 8 op de basisschool. (Je moet het natuurlijk wel zelf betalen en het is na schooltijd).
Hij is nu 3 keer geweest en vindt het helemaal geweldig.

En voor mij is het ook weer eens goed om de 10-vingerige versie weer eens uit te proberen.
Ik heb mijn typediploma gehaald in de 2e klas van het voortgezet onderwijs. Alweer zo'n 27! (slik) jaar geleden. En daarna heb ik het nog een keer overgedaan tijdens mijn secretaresse-opleiding. Maar dat is toch ook al weer zo'n 16 jaar geleden, denk ik. De snelheid heb ik nog wel maar de precisie ontbreekt wel eens (lang leve de backspace-toets).

Maar nu R. is begonnen, doe ik gewoon mee.

"We" zijn inmiddels gevorderd tot de letter a, ;, q, w, o en de p.

En vooral de ; en de q zijn vreselijk. Die gebruik je niet zoveel en die moet je met je pink aanslaan.......
Deze bladzijde in het boek is dan ook een crime (vooral de oefeningen 49 en 50).


Het gaat in ieder geval wel wat makkelijker dan vroeger, toen je je vingers kapotsloeg op enorme toetsen en dan maar hopen dat je vinger niet tussen 2 toetsen klem kwam te zitten.
Nee, dan tegenwoordig. Lekker op een laptop typen, alleen de backspace toets doet het
niet:( Da's dan weer jammer.

Moesten G. en ik toen W. op les zat alles nog handmatig nakijken, nu logt R. in op de site van de computer-type-les-firma en er wordt meteen nagekeken hoeveel fout je hebt. En of je verder mag met de volgende oefening.

Hij is zo enthousiast dat hij, hij gaat vrijdag naar les, dinsdag of woensdag al klaar is met de lessen voor die week. Het is dat het programma er voor zorgt dat je niet verder vooruit kan werken dan 4 lesjes, anders deed hij de vrijdagavond meteen alle lessen voor de hele week.

Ga zo door R.! Je doet het prima. En dat diploma..... dat komt er wel.

Dutch Dare #6 (bi-lingual)

Ik hou van de woensdagen......

Om de twee weken een nieuwe Dare op Dutch Dares.

Meteen vanmorgen vroeg even gekeken wat de dare voor deze week is....

Kaas.... of waar denk je aan bij kaas (Say cheese, bijv.)

Waar denk je aan bij kaas......

.......cheesedippers..........chipito's..........melk......kaasboerderij.......koeien.....

Koeien....dat moest het worden.

En dat IS het geworden.

Journaling:
Grenzend aan de achtertuin van mijn schoonouders, lag de weide van een aangrenzende boerderij. De koeien stonden het grootste deel van het jaar in de wei, die grensde aan de achtertuin.

Soms werd er zelfs een kalfje geboren in de wei, wanneer de boer te laat was om de koe naar binnen te halen.

De koeien stonden daar stilletjes te kijken hoe wij naar hun keken, te grazen en te herkauwen. Soms liet er een je schrikken door plotseling te gaan loeien. Vooral tegen melktijd gebeurde dat regelmatig....

Dat is geschiedenis. De boer is uitgekocht door de gemeente die op die plek huizen wilde bouwen. Het hele terrein van de boer in nu volgebouwd. Geen grazende koeien en geen geloei meer.....

I love wednesdays. Every fortnight an new Dare on Dutch Dares. Early this morning I visited the site to see the new Dare....

Cheese...... or what comes in mind by thinking of Cheese....(say cheese, for example).

What's on your mind ....... cheesedippers (snack)......chipito's.......milk....cheesemaking-farms....cows.

Cows....that's it...It had to be about cows.

And it dit.

Journaling:

Just on the backside of my parents-in-law's backyard, is the grass from a neighbouring farm. The cows stood there most time of the year. Sometimes even a calf was born there, if the farmer wasn't quick enough by bringing in the cow to the stables.

The cows stood there, just quietly grazing, watching us watching them, and ruminate. Sometimes one scared us when she suddenly started moo-ing. Specially around milking-time that happened.

That's history: the farmer sold his farm to the local authorities. They wanted to built houses and a resting-home on his grounds.

The grounds are now competely built over.

No more grazing cows, no more moo-ing........

Just me

Eindelijk even tijd om wat te bloggen.

Het was druk, druk, druk afgelopen week. En dan schiet het bloggen er wel eens bij in.

Ik heb afgelopen week vooral veel tijd besteed aan het maken van een header en het veranderen van de instellingen van het blog. Nu dat allemaal naar mijn zin is, is er tijd voor wat anders.

Eindelijk weer eens wat gescrapt, zowaar een pagina met een foto van mezelf erop.

De titel is "Just me". In de rechterbovenhoek staan enkele woorden die betrekking hebben op mij op 41(!) -jarige leeftijd.

Vandaag.....

... wat puin geruimd na de storm van gisteren.

De bloembakken lagen omver en veel takken in de tuin.

Verder viel het wel mee. In ieder geval ging het hier minder tekeer dan in het noorden van het land. Als ik de beelden op tv zag, moest ik wel aan de meiden daar denken. Ik heb al in verschillende blogs gelezen dat het inderdaad geen pretje was.

Hier was er geen schade, alleen een dakpan van het dak bij de overburen......

R, vond het wel veel lawaai op de zolder gisteravond en heeft dus een nachtje "gelogeerd" op de 1e verdieping, in de trapkamer.

Gisteren nog een Lo gemaakt nav een uitdaging op http://allestelt.web-log.nl/
Vond het nog een hele uitdaging, zo weinig foto, bijna geen tekst....

Maar goed, dit is het geworden.

Ik ben in ieder geval door de mini-bradz en sequins (die blauwe en witte dingetjes waar de sneeuwvlok van gemaakt is) heen gevlogen.

Nederland--Belgie

Het was dinsdagavond-- 19.00 uur.
R. zit startklaar, shirt aan, schoenen aan, jas aan.

Hij gaat, samen met zijn vader, en zijn E1-team, kijken naar de zaalvoetbalwedstrijd Nederland--Belgie.

Na controle van de kaartjes kregen ze een programmaboekje met de opstelling van beide landen. Ze konden mooi kijken naar de warming-up van beide ploegen en omdat het een hardstikke officiele wedstrijd was, werden de beide volksliederen gespeeld die door R. en zijn team uit volle borst werd meegezongen. (Ze hadden natuurlijk allemaal al -tig keer de film In Oranje gezien....)

Hier zitten ze op de tribune, let wel: eerste rij!!!! R. leunt net wat voorover om iets te vertellen. Het hele team, met begeleiders en vaders, zat bij elkaar. Feest natuurlijk.


Foto van de andere kant genomen. De sporthal zat helemaal vol en dat betekent 1050 toeschouwers en nog een heleboel wachtenden buiten, in de hoop nog een kaartje te kunnen bemachtigen.

De wedstrijd begon en geloof maar dat de jongens genoten. Omdat het een kleiner veld is, kun je alles supergoed volgen. Het gaat wel sneller dan normaal voetbal, mkaar dat is alleen maar leuker. Nederland scoorde goed en uiteindelijk won Nederland met 4--3.

Het leukst was nog wel dat de TV aanwezig was. Met wel 2 camera's.....

En R. en zijn vriend N. waren geinterviewd, "en het wordt morgen uitgezonden, mamma, neem je het op........"

Oke, zo gezegd zo gedaan. Onderstaande foto's zijn genomen van de tv-beelden.

Hier beantwoordt N. een vraag van de journalist, terwijl R. (r) toekijkt.

En hier zijn ze aan het feesten omdat Nederland heeft gewonnen. Ze springen, dansen en doen gek, terwijl ze "Holland, Holland" roepen. R. staat in het midden.

PS. Denk niet dat wij maar een zwart-wit tv hebben hoor, het is wel degelijk in kleur maar dat pakt het fototoestel niet.

Cropochtend

Vrijdagochtend hadden we de eerste cropochtend van dit jaar. Het was weer erg gezellig.

De "juf" had haar Cricut meegenomen. Geweldig apparaat. We hebben zoveel uitgeprobeerd dat er van scrappen weinig is terechtgekomen.

Maar dat heb ik 's middags thuis weer ingehaald.

De Dare heb ik al laten zien, maar ik heb ook nog twee andere LO's gemaakt.

Een van Werner. Met daarop een foto gemaakt op zijn 13e verjaardag. Dat hij niet echt wou poseren is wel te zien, maar goed. Dat is pubereigen, zal ik maar denken. De letters W @ 13 zijn gemaakt met de Cricut.

De journaling bestaat uit een aantal vragen, waarop hij antwoord heeft gegeven. Als ik dat nu ieder jaar doe, dacht ik zo, dan kunnen we zien hoeveel hij veranderd.

De andere Lo is een terugblik op december 2006. De journaling, geprint op een schrijfblokblaadje, vertelt in het kort over enkele dingen die in december zijn gebeurd.

Hierbij 4 foto's, gemaakt in december.

Ik ben van plan dat elke maand te doen, dan heb je na een jaar een soort jaaroverzicht.

Nog een Dare

Ik vond het zo leuk om een cover voor een tijdschrift te maken dat ik eigenlijk al meteen besloot er nog een te maken.

En hier is ie dan.....

Voor ons natuurlijk heel actueel, met een tiener en een puber, met onderwerpen als beugels, groeien, huiswerk, e.d.

Dutch Dare #5

Vandaag meteen de Dutch Dare #5 gemaakt.

Echt een leuk onderwerp!

Maak een cover van een (favoriete) tijdschrift.

Dit tijdschrift heb ik gekozen

en dit heb ik ervan gemaakt.

Ik vind het zo leuk om te doen..... Ik denk dat ik er nog een ga maken.

Zenuwachtig

Ken je dat........ een van de zenuwen bijna stuiterend kind??

Ik had dat dus gisteren. Een groot kind van 13 jaar dat van de zenuwen zat te stuiteren in de auto. En hij maar praten, en praten, en praten...

Wat was er aan de hand, zul je denken.

Nou dit.......

Het was de eerste afspraak bij de tandarts voor het trekken van kiezen. Dit is nodig voordat de orthodontist een beugel kan plaatsen. Er moeten 4 kiezen uit en nu was het de beurt aan de eerste twee.

En aangezien W. geen grote fan is van de tandarts was hij hartstikke zenuwachtig. Hij zat zichzelf moed in te praten en aan mij om bevestiging te vragen.

"Het doet toch geen pijn, he mam?"

"Alleen de verdovingsprikjes voel ik even, he, en daarna niets meer. Toch??"

En zo ging het maar door, tot in de wachtkamer.

Toen ineens.... leek het alsof hij de rust zelve was.

Toen hij aan de beurt was, keerde het weer even terug en hij wilde toch wel mijn hand even vasthouden om er in te knijpen wanneer de verdoving werd toegediend.

Achteraf zei hij dat het wel meeviel...... En dat bleek ook wel, getuige een blauwe plek op mijn hand :( Nee hoor, het viel echt wel mee.

Ook het trekken zelf, voelde hij niets van. Hij hoorde alleen een gekraak.....

En dit .......

zijn ze dan.... een rechteronder- en -bovenkies.

Gelukkig heeft hij er verder geen last meer van gehad.

Een uur later zat hij lekker een frikandel met friet te eten.

Over twee weken volgende de andere twee kiezen. Hopenlijk gaat dat ook zo goed.

Getagged

Ik ben getagged door Francine.

Het is een boeken--tag.

Hier zijn de regels/vereisten

1. Pak het boek dat het dichtst bij je ligt.

2. Open het op bladzijde 123, ga naar de vierde zin.
3. Post de tekst van de volgende 3 zinnen op je blog.

4. Vertel de naam van de auteur en de titel van het boek.

5. Tag zelf ook 3 personen.

Oke, hier gaat ie dan. (Ik dacht dat er alleen tijdschriften in de buurt lagen, maar nee, ik vond ook nog een bibliotheekboek op de tafel.)

Bladzijde 123, 4e zin.

7. Plaats de afbeeldingen door elke miniatuur naar een willekeurige cel te slepen. Binnen de cellen kunt u de afbeeldingen roteren, verkleinen, vergroten en dergelijke.

8. Als u de afbeeldingen meer dan een keer in dezelfde sjabloon af wilt drukken, dan kunt u deze als sjabloon opslaan.

Het boek heet:

Paint Shop Pro 9 en is geschreven door Joke Beers-Blom.

I heb het boek bij de bieb gehaald omdat ik eigenlijk ook eens en digi-lo wil maken maar het maar niet lukt.

Het programma staat al wel een jaar om de PC maar het wil maar niet lukken.

Nu maar hopen dat ik het door dit boek wel ga kunnen.

Ik geef de tag door aan Paule, Marjolein en Marinka.

2006 in vogelvlucht

Vanmiddag een spread gemaakt over het jaar 2006. Foto's van feiten uit 2006.

Journaling:

Een jaar met hoogtepunten en, helaas, ook enkele dieptepunten.

Hoogtepunt was dit jaar wel het feit dat Rutger met zijn voetbalteam E4 in april voorjaarskampioen en in december met E1 najaarskampioen werd. In 2006 ben ik 2x naar Papier & Pictures in Doorn gereden om mijn scrapvriendinnen van scrappers-nl te ontmoeten. Rutger werd dit jaar 10, Werner werd 13 en hij nam afscheid van de basisschool en gaat nu naar het Zeldenrust-Steelantcollege waar hij in de brugklas havo/vwo zit. Wat de basisschool betreft hadden we een leuk jaar met de ouderraad, we zijn met de klas van Werner naar de Heart Dance Award geweest, met Rutger’s groep naar Het Verdronken Land van Saeftinghe en in december zijn ze gaan schaatsen op de ijsbaan op de markt. Dit jaar ook enkele keren de dokter bezocht. Zo is bij Rutger weer exostose gevonden, onder zijn knie dit keer. Werner heeft foto’s van zijn pols laten maken i.v.m. de groei en is hij in het traject van de orthodontist beland. Afscheid hebben we in februari genomen van oma, die overleed op de leeftijd van 96 jaar.

Dutch Dare #4

Gisteren de Dutch Dare #4 gemaakt.

Opdracht: Nederlanders en hun exportproducten… We staan erom bekend al sinds de 17de eeuw en we hebben er zoveel… Heineken, (Edammer of Goudse) kaas, Delfts Blauw, drop, klompen, bloemen, Calvé pindakaas om er maar een paar te noemen.
Stuur je pakketjes met Nederlandse producten naar het buitenland ?Neem je altijd Nederlandse producten op vakantie mee naar het buitenland ?Woon je in het buitenland en krijg je Nederlandse producten toegestuurd ?Koop je Nederlandse producten in het buitenland ?Ben je niet Nederlands, maar heb je toch wat met Nederlandse producten ?Wij dagen je uit om een Nederlands product als inspiratie te nemen voor dit project.



Dit is mijn versie geworden.

En dit is de journaling:

Klompen. Een echt Nederlands (export) produkt. Meestal zie je ze in souvenierswinkeltjes hangen, bontgekleurd en met figuren erop. En dan worden ze gekocht als decoratie, om buiten of binnen de boel een beetje op te fleuren. Maar er zijn natuurlijk ook mensen die de orginele houten klompen kopen om ze ook daadwerkelijk te dragen.Bij ons in Zeeland (maar ook in andere delen van Nederland) waren ze vroeger een onderdeel van de klederdracht. Tegenwoordig dragen niet veel mensen nog de ouderwetse boerenklompen. Mijn schoonvader wel, en mijn man soms ook, als hij bij zijn ouders is.Gelukkig dragen ze ze alleen maar thuis, als ze in de tuin werken of knutselen. Dan staan, onder koffietijd, de klompen bij de achterdeur.In het dorp waar mijn schoonouders wonen staat nog een klompenfabriekje. De “klompenkapper” maakt daar handmatig en machinaal klompen voor de verkoop. Eén keer per jaar (of vaker als het nodig is) gaan ze samen naar de klompenkapper, waar ze dan 1 of 2 paar afgekeurde klompen kopen. De klompen zijn wel goed hoor, maar soms zit er een barstje of een knoest in het hout en dan zijn ze niet meer geschikt voor winkels. Maar wel voor mijn schoonvader en mijn man. Afgekeurde klompen zijn net wat goedkoper dan “gewone” klompen. Het blijven tenslotte Zeeuwen....

2007

Het is 2007!!

Gisteren vertrok R. rond 11.00 uur naar zijn vriend N.

Langs de achterdeur en de brandgang, want aan de voorkant waren "grote" jongens bezig met vuurwerk afsteken, en daar heeft ie het helemaal niet op!!!

Na 5 minuten even bellen met N's moeder M. om te vragen of R. goed is aangekomen, want je weet maar nooit.....

Ja hoor, hij is er en als hij naar huis komt belt ze even zodat de achterpoort weer open kan.

Na een half uurtje gaat de telefoon. M. Je zou eens moeten komen kijken, zegt ze, R. en N. zijn samen met K., N.'s vader, vuurwerk aan het afsteken. Ze hadden wat babypijltjes gekocht en een kinderpakket, en waren vast begonnen, om te zien of het wel allemaal werkte. Je zou die smoeltjes eens moeten zien, zei ze, volgens mij zijn ze niet meer bang...... (en bedankt :()

Inmiddels was W. ook met een vriendje vertrokken om alvast wat rotjes af te steken, om er in te komen voor vanavond... ja, ja....

Enfin, rond 14.30 uur ging de telefoon weer. Weer M. Er stonden twee jongens voor haar met vragende gezichten.... Of wij vanavond, als we geen plannen hadden, bij hun Oudjaar kwamen vieren ..... dan konden de kinderen lekker samen spelen. Kom dan rond een uur of 6, 7, zei ze, en je hoeft thuis niet te eten, er is hier genoeg......

O ja, en laat R. maar hier hoor, die zie je dan vanavond wel weer.

En inderdaad, twee opgetogen jongens stonden te stuiteren in de gang om 00.00 uur. VUURWERK!!!!

Hoezo, bang???

Het was een gezellige avond, lekkere hapjes, champagne en natuurlijk oliebollen en appelbeignets......

M. en K. bedankt voor de gezellige avond.

Iedereen: een heel goed 2007 toegewenst. Dat al jullie dromen in 2007 mogen uitkomen.