Dag 2013!

2013.......
...... het jaar waarin we plotseling afscheid moesten nemen van mijn lieve schoonmoeder
.......het jaar waarin R. zijn havo-diploma haalde en zich nu onder de studenten mag scharen
.......het jaar waarin W. van studie wisselde en het nu prima doet
...... het jaar waarin ik, écht voor de allerlaatste keer, in de ouderraad van jongste zat
...... het jaar waarin ik veel kilometers met mn lieve wandelvriendinnen heb gewandeld, in weer en wind
...... het jaar van veel gezellige lunches en dinertjes met lieve vriendinnen, gister nog
...... het jaar waarin haken voor mij een grote rol speelde
...... het jaar waarin een ideetje uitgroeide tot een ware hype

2014.......
...... het jaar waarin G een maand weg is voor zijn werk, ongeveer een maand
...... het jaar waarin de hype echt vorm krijgt, hoe zal dat gaan?
...... het jaar waarin haken ook nu weer een grote rol gaat spelen
...... het jaar waarin we ook nu weer veel gaan lunchen en dineren ;) 16 januari alweer
...... het jaar van nieuwe vriendschappen en ontmoetingen

Dag 2013, Hallo 2014!!

Ik wens iedereen het allerbeste voor 2014, vooral een goede gezondheid en héél veel haakplezier met de Crochet Along!

O jee.....

.... alweer zo lang gewacht met bloggen. Dat komt vast omdat ik meerdere blogs heb. Vooral op het hobby-blog zet ik wel eens wat en tsja... wat dan met dit blog??
Nou ja, een update dan maar........

Helaas hebben we in juli plotseling afscheid moeten nemen van mijn schoonmoeder, een grote schok.
Veel geregeld, ook om alles goed te regelen voor mn schoonvader die bijna blind is en ook sinds februari rolstoelgebonden is.
We hebben met een mooie afscheidsdienst afscheid genomen van oma en haar daarna begraven op de begraafplaats in Heinkenszand.
Daarna nog een weekje bij opa gebleven tot alles met de thuiszorg en zo goed geregeld was, zodat we met een goed gevoel weer naar huis en aan t werk konden.
Zo was de zomervakantie ineens heel anders dan je had gedacht.....

Nu gaan we nog om de week de zondag naar opa, om de post met hem door te nemen en zo, en om een lekker potje te koken. Indien nodig gaan we natuurlijk vaker.....

Rutger is inmiddels volop aan de studie aan de HZ in Vlissingen. Hij vindt het een leuke studie, moest wel erg wennen aan de reistijden. Soms is hij net zo lang onderweg als dat hij les heeft.

Werner is in september aan een andere opleiding begonnen. Tuin- en akkerbouw was heel leuk, maar vooral heeeeel moeilijk. Hij doet nu toegepaste biologie. Op t moment loopt hij stage bij bierbrouwerij Sint Servattumus. Heeft het daar erg naar z'n zin gelukkig. Is ook natuurlijk wel iets voor hem hè.

Verder gaat alles wel zn gangetje. Ik ben volop aan te haken (zie ander blog). k Heb zelf een project vertaald wat in januari gaat beginnen op een fb-groep ( a granny a day )
Erg leuk, ik hoop dat er veel haaksters aan mee gaan doen.

25 jaar........................

Maandag 29 april waren we 25 jaar getrouwd.Wat een mijlpaal.... Ik vraag me af hoeveel van de mensen die die dag ook zijn getrouwd nu ook nog bij elkaar zijn.

Bij het doorkijken van de fotoalbums van de reportage viel het op hoeveel mensen er nu niet meer zijn........

De 2e foto had ik op facebook gezet..... wat een commentaar, en dan vooral dat G niet zoveel is veranderd. Over mij had niemand het (zegt genoeg denk ik)

Een jaar achterstand........

Een hele poos geleden alweer dat ik geblogd heb (bloos, bloos).

Meer dan een jaar zie ik.

En er is een hoop gebeurd in dat jaar.

Werner is geslaagd voor z'n Havo-diploma en is gaan studeren op de HAS (Hogere Agrarische School) in Den Bosch. Hij "doet" daar Tuin- en Akkerbouw.

Studeren betekent natuurlijk ook "op kamers". Man, wat een drama is dat, een kamer zoeken....

Bij de één moet je op audiëntie komen en word je evenzogoed weer afgewezen, bij de ander hoor je gewoon niets meer....... Hoe vervelend is dat, én maar hoop houden.

Na een aantal weken had ik er genoeg van en ben ik zelfs eens het web opgegaan.

Na een poosje zoeken vonden we via een makelaar drie adressen die ons wel aanspraken en hebben we een afspraak gemaakt om de drie kamers te bekijken.

Uiteindelijk is het één van die drie geworden. Een kamer aan de Aartshertogenlaan, net aan de rand van het centrum.

Dat betekende natuurlijk ook schilderen, schoonmaken en inrichten. Pfff..... maar hij zit er en heeft het op school en bij de studentenvereniging prima naar z'n zin. Zijn kamer vind ie maar zo-zo, en zal ook gaan uitkijken naar een andere, als hij dit jaar haalt....................

Rutger zit inmiddels vlak voor zn eindexamen Havo en wil daarna ook gaan studeren, aan de HZ in Vlissingen, Sport- en Bewegingseducatie.

Nu alleen nog even slagen.........

Vorig jaar juni hebben we voor de verjaardagen van opa en oma Verschiere een fotoreportage laten maken, samen met Lian, Joop en de kids.

Foto's zijn heel leuk geworden en opa en oma waren er heel blij mee. We hadden foto's van beide gezinnen samen en natuurlijk de gelegenheid genomen om foto's te maken van R en W.
Ze willen immers nooit op de foto.

Zeeuwse knoop

Eén keer in de drie weken ben ik met een aantal vriendinnen creatief bezig ;).

Eén van hen kwam op het geniale idee eens een workshop te volgen en wel het maken van een hanger van een Zeeuwse knop. Aangezien wij als rasechte Zeeuwen (alhoewel niet allemaal) natuurlijk trots zijn op ons erfgoed leek ons dat een goed idee.

Zo togen we op een maandagmiddag naar Oost-Souburg alwaar de workshop zou plaatsvinden.

We zochten allemaal een mooi modelletje uit en ieder kon aan de slag.

Eerst de basis......



Druk bezig, zie je wel.....

En steeds meer details.............

En uiteindelijk hebben we allemaal een mooie ketting mét Zeeuwse knop, en één van ons had zelfs een bijpassende ring gemaakt!

Zeker voor herhaling vatbaar!!

Romeo and Juliet

Na maanden voorbereiding en oefenen was het eindelijk zover.

Dé uitvoering van Romeo en Juliet, hét bekende toneelstuk van Shakespeare.

Twee klasgenotes van Werner hadden dit toneelstuk uitgezocht om er hun Profielwerkstuk van te maken voor Engels. Dat betekent het hele toneelstuk in het Oud-Engels.

Ze zochten, én vonden, voldoende klasgenoten om mee te doen. Ieder kreeg een rol toebedeeld, de één een wat grotere rol dan de ander, maar dat mocht de pret niet drukken.

Ook onze Werner deed mee. Hij was één van de vrienden van Romeo.

Hij moest al meteen als eerste opkomen.............

Het verhaal zal jullie wel bekend zijn, neem ik aan.

Het was in ieder geval heel leuk om naar te kijken en luisteren, soms wat moeilijk te volgen in het Oud-Engels maar gelukkig kwam er ieder kwartier ongeveer een klasgenote vertellen wat er zojuist was gebeurd. Dit voor de jongere kinderen die het Engels niet konden volgen.

Enfin, 2 1/2 uur (!) later was het allemaal achter de rug en de leerlingen konden eindelijk uitrusten.
De twee organiserende klasgenotes kregen een 10 voor hun PWS!!

Eindelijk.........

.............weer eens een berichtje posten. 't Is al lang geleden, ik weet het!
Goed voornemen om wat meer te bloggen had ik in januari maar helaas..... nu moet het er dan toch maar eens van komen.

We hebben hectische weken achter de rug. Werner had z'n 2e tentamenperiode én zijn  profielwerkstuk moest af. Moest op 1 februari worden ingeleverd.
Hij wist dat natuurlijk nog maar een paar maanden........ ;(

Nou ja, tentamenweek ging redelijk, hij doet vandaag nog herkansing. Kan alleen maar beter, toch?

Het profielwerkstuk ging over BIER.

Een heel verhaal over het ontstaan van bier, een stukje over het brouwproces en een heel stuk over het zelf brouwen van bier. Is heel leuk geworden, met de nodige scheikundige formules natuurlijk want de lerares scheikunde moet het beoordelen. En als laatste had ie nog een enquete gehouden onder klasgenoten en bekenden over hun biergebruik. Dit netjes, met grafiekjes, verwerkt in het werkstuk.

Om een beetje te onderscheiden van de rest van de ingeleverde werkstukken hadden we bedacht het werkstuk op ludieke manier aan te bieden op school.
Een rondje door één van de plaatselijke slijterijen levert een leuk blik op (met daarin  een grote fles bier) waar het boekwerkje mooi in past.

Woensdagochtend nam hij het geheel mee naar school en woensdagmiddag bracht hij het blik alweer mee terug.

"Neem die buis maar weer mee terug", zei de lerares. "Die past niet in m'n tas."

Leuk hoor. Doe je daar zo je best voor. Nu maar hopen dat het werkstuk goed bevonden wordt, anders moet er nog één en ander aan versleuteld worden.

Het mag worden verteld.............

Na precies 4 maanden ben ik 20.6 kilo kwijt!!
Eigenlijk wel een beetje trots op mezelf ;)

Zal ik het vertellen.................

..............of toch nog niet??

Nee!!

Ik doe het nog niet.

Over een paar weken misschien.............................