Weer thuis

Rond 19.00 uur zou de bus gisteravond aankomen met de kampgangers.


En het werd later, en later, en later en eindelijk ........ rond 20.15 uur was het zover. Eerst kwam er een bus aan, gelukkig zat Rutger daar in, en 10 minuten later pas de tweede bus met groep 8.

Ze hadden in Gorinchem vastgezeten in een file en daar was het noodweer.........

Als 2e kwam hij uit de bus gerold, recht op Werner af. Helemaal groezelig en smoezelig, het zand zat in zijn oren, zijn handen waren gewoon zwart.....

Maar zijn gezicht vertelde alles, hij had het geweldig gehad!

Snel alle spullen bij elkaar gezocht en op huis aan. Thuis eerst lekker een half uur onder de douche gestaan en ondertussen pakte zijn vader zijn tassen uit en was hij aan het vertellen wat hij allemaal had gedaan. Het shirt dat hij aanhad had ie gekregen van de meester omdat hij jarig was, van een klasgenootje kreeg hij een kaart en een lekkere verjaardagsspek. Ook had hij een medaille gekregen, hij had alle dagen dezelfde broek aangehouden, en ..... en..... zo ging het nog lang door.

Om 22.00 uur rolde hij vermoeid in zijn bed en heeft het klokje rond geslapen.

Vanmiddag mag hij weer voetballen. Het laatste toernooi van het seizoen.