Hebben jullie dat ook wel eens? Dat je een paar dagen misselijk van de spanning bent, omdat je kind iets heeft waarvan je niet weet wat het is.......
R. had vorige week een pijnlijke knie na het voetballen. Nu is dat wel eens vaker, maar deze keer bleef er iets knagen.
En toen hij maandag na afloop van de training weer klaagde, had ik zoiets van.... toch eens naar laten kijken. Hij heeft ook een bult net onder zijn knieschijf.
Toen hij dinsdag zei dat het nog steeds een beetje zeer deed, wist ik het zeker. Woensdag een afspraak maken bij de huisarts.
Gelukkig konden we al om 9 uur terecht en toen R. zijn knie liet zien en vertelde dat het een beetje pijn deed, merkte de huisarts direct die bult op. "Daar wil ik even een foto van laten maken", zei hij. "Het kan exostose zijn, maar voor de zekerheid even een foto." En nadat hij een voetbalknie had uitgesloten stonden we weer buiten met een verwijsbrief voor een rontgenfoto in de hand. 's Middags konden we al terecht op de rontgenafdeling.
(R., en W. trouwens ook, heeft exostose, dat is een goedaardige vorm van botgroei die overal in het lichaam kan voorkomen. Zo had R. een haakvormige botgroei op zijn bovenarm, zeg maar daar waar je een kind altijd bij zijn armpje pakt, als ze stout zijn. Inmiddels is dat vergroeid met zijn bovenarmbot en merk je er niets meer van. W. heeft dat ook, iets meer naar de schouder toe en hij heeft ook een botpuntje achter zijn oorschelp.)
Eerst een foto van de voorkant van de knie/onderbeen. En terwijl de zuster R. op zijn zij manoeuvreerde voor een foto van de zijkant keek ik op het beeldscherm naar de gemaakte foto. En dat had ik beter maar niet gedaan.....
Ik zag twee scheurlijntjes lopen over de knieschijf. Toen de 2e foto gemaakt was keek de zuster even of deze duidelijk was en toen zag ik het..... een rond bolletje ter hoogte van de bult.
Oooo, ^^$*# Wat is dat nou weer.
Met de mededeling dat we na 2 werkdagen de huisarts konden bellen voor de uitslag stonden we weer buiten.
En dan begint het wachten....
De hele verdere dag en de volgende dag spookte er vanalles door mijn hoofd en toen ik exostose op internet opzocht, werd ik daar ook niet blij van....
Gistermiddag rond kwart voor 5 (er was toen nog maar 1 werkdag om) hing ik al aan de telefoon; ja de uitslag was binnen, zo zei de assistente, maar de huisarts was al naar huis. Vandaag terugbellen dus.
Om 14.00 uur belde ik al terug (terwijl er normaal pas na 16.30 uur gebeld kan worden) maar je zal net zien, dan bel je om 16.45 uur en dan is de dokter al naar huis omdat er weinig patienten op het spreekuur zaten.
Nee, zei de assistente, de dokter belt na 16.30 uur teurg. En dan begint weer het wachten....
Tegen 16.50 uur had ik het niet meer, dacht dat ieder moment de dokter voor de deur kon staan met slecht nieuws.
Gelukkig, om 17.05 uur belde hij terug.
Het was inderdaad exostose, niets ernstigs dus, maar hij wilde toch dat de orthopeed de foto's eens zou bekijken. Toen ik daarop vroeg waarom, zei hij dat hij eens wilde weten of bijv. een schop tegen je knie er voor kan zorgen dat zo'n exostoseplek ontstaat. En of het interdaad kan dat zo'n plke door het groeien weer kan verdwijnen. Hij belt daarover in de loop van volgende week terug.
Een pak van mijn hart........niets ernstigs.....waarom maak ik me toch altijd zo druk om dit soort dingen??
3 opmerkingen:
Fijn dat het uiteindelijk meevalt Jolanda... al klinkt het me allemaal best een beetje eng in de oren, dat exo...huppeldepup! En ja, die zorgen kan ik me dus héél goed voorstellen!!
Dat doe je omdat je moeder bent Jolanda! Heel logisch, maar wel heel naar. Fijn dat het niets ernstigs is, ik hoop dat alles mee blijft vallen!
Pff Jolanda, wat een spanning!
Gelukkig lijkt het mee te vallen, alhoewel, gelukkig? Als hij er last van heeft is het natuurlijk geen pretje.
Dat je je zorgen maakt is meer dan normaal hoor! Dat doe iedere moeder!
Een reactie posten