Vandaag konden ze (Terneuzense Boys E1, de ploeg van Rutger) kampioen worden. Daarvoor moest gelijk gespeeld of gewonnen worden van Hontenisse E1, de nummer 2 van de competitie. In een eerder duel was al eens gewonnen met 5--2, maar of dat weer zou kunnen......
Een spannende wedstrijd begon. Na 10 minuten kon het eerste doelpunt worden bijgetekend, 0--1. Helaas kwam de tegenpartij op gelijke stand en net voor rust kwamen ze zelfs voor te staan. In de rust dus stevige peptalk.....
En dat hielp. De tweede helft was nog maar 30 seconden bezig en het werd 2--2. De spanning was te snijden, vooral de ouders (lees: moeders ;) ) hadden het niet meer van de spanning. Gelukkig bleven de Boys koel en 3 minuten voor tijd werd er 2--3 gescoord. En je begrijpt: na het laatste fluitsignaal kon er gefeest worden.
De ontbrekende coach werd gebeld en de champagne werd ontkurkd.
Daarna vlug douchen en in de auto's terug naar het thuishonk.
Daar was ondertussen al het een en ander geregeld en het team werd met het "We are the Champions" onthaald het clubgebouw.
In polonaise door het clubgebouw dus.
Daarna werd er gezamenlijk frietjes gegeten.
Rutger dacht toen dat het feest al was afgelopen maar.......
Voordat de wedstrijd van het eerste elftal begon (die deze dag thuis moesten spelen, en een van de spelers is de coach van Rutgers ploegje), werden alle spelertjes bij naam op het hoofdveld geroepen. Daar kregen ze een ovatie van het aanwezige publiek.
Bij het verlaten van het van het veld kregen alle spelertjes een trofee
en mochten ze nog een keer, met de spelers van het 1e elftal, het hoofdveld op voor een laatste welverdiend applaus.
Toen ik zojuist, toen ik Rutger naar bed bracht, aan hem vroeg wat hij vandaag het leukste had gevonden zei hij (tot mijn verrassing) : "Toen we op het hoofdveld werden geroepen, een voor een, en de speaker onze namen omriep. Dat vond ik het allerleukste."
En ik maar denken dat het laatste fluitsignaal, of het winnende doelpunt tot hoogtepunt zouden worden verkozen........
1 opmerking:
Wouw Rutger, gefeliciteerd! En natuurlijk is het het allermooiste dat je naam wordt omgeroepen en iedereen voor je klapt! Dan ben je gewoon even beroemd! Your one minute of fame!!!!
Een reactie posten